عبدالجبار پژاوه؛ سعید بازگیر؛ حسین محمدی
چکیده
مناطق پرورش موز در اقلیمهای نیمه گرمسیری بین 20 تا 30 درجه شمالی یا جنوبی خط استوا واقع شده است و با توجه به اینکه استان سیستان و بلوچستان در عرض جغرافیایی 25 تا 31 درجه شمالی قرار گرفته است، میتواند برای کشت موز مناسب باشد. در همین راستا هدف اصلی این پژوهش شناسایی توان اقلیمی استان سیستان و بلوچستان برای کشت درخت موز با استفاده از ...
بیشتر
مناطق پرورش موز در اقلیمهای نیمه گرمسیری بین 20 تا 30 درجه شمالی یا جنوبی خط استوا واقع شده است و با توجه به اینکه استان سیستان و بلوچستان در عرض جغرافیایی 25 تا 31 درجه شمالی قرار گرفته است، میتواند برای کشت موز مناسب باشد. در همین راستا هدف اصلی این پژوهش شناسایی توان اقلیمی استان سیستان و بلوچستان برای کشت درخت موز با استفاده از نمایههای اقلیم کشاورزی است. در این پژوهش نمایههای درجه روزهای رشد، درجه روزهای موثر بیولوژیکی، مجموع دماهای فعال، اختلاف تجمعی دما، کمبود فشار بخار آب و تبخیر و تعرق پتانسیل با استفاده از دو روش سلسله مراتبی و منطق بولین اقلیم استان مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد با روش سلسله مراتبی 17 درصد از مساحت استان (شهرستان های دشتیاری، چابهار، کنارک و زرآباد و بخش هایی از جنوب شهرستانهای راسک، قصرقند و نیکشهر) برای کشت موز بسیار مناسب و 8 درصد برای کشت موز مناسب میباشد (نیمه شمالی شهرستانهای سرباز، راسک و نیکشهر). همچنین نتایج این پژوهش نشان داد در منطق بولین 10 درصد از مساحت منطقه مورد مطالعه (شهرستانهای دشتیاری، چابهار، کنارک و زرآباد و بخشهایی از جنوب شهرستانهای راسک، قصرقند و نیکشهر) برای کشت درخت موز در استان مناسب میباشد. مناطق کشت موز در حال حاضر کمتر از 1 درصد مساحت استان میباشد که با نتایج این پژوهش تطابق ندارد. بنابراین بر اساس نتایج این پژوهش میتواند مناطق زیر کشت موز در استان افزایش یابد.